ಎಮ್ಮೆ ಬೆಳಗ್ಗಿನಿಂದಲೂ ಕೂಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಜ್ಜಿಗೆ ಹುಶಾರಿರಲಿಲ್ಲ.
ನಾನಾಗಲೇ ಶಾಲೆಗೆ ಹೊರಡುವ ಸನ್ನಾಹದಲ್ಲಿದ್ದೆ. ಅಪ್ಪ ತಯಾರಾಗಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರದೂ ಒಂದೇ ಶಾಲೆ... ೫ನೇ ತರಗತಿ. ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಷ್ಟೇ - ಅಪ್ಪ ಗುರು ... ನಾ ಶಿಷ್ಯ. ಸೈಕಲ್ ನ್ನು ಆಗಲೇ ಹೆದ್ದಾರಿ ಹತ್ತಿಸಿ, ೩-೪ ಸುತ್ತು ಒಳ ಪೆಡ್ಲಲ್ಲಿ ಸೈಕಲ್ ಹೊಡೆದು ವಾರ್ಮ್ ಅಪ್ ಆಗಿದ್ದೆ. (ಹೆದ್ದಾರಿ ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ರಸ್ತೆಗೆ ಹೋಗುವ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಸಾರಿ.)
ಅಪ್ಪ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದರು. "ನೀ ಇವತ್ತು ಬಪ್ಪುದ್ ಬ್ಯಾಡ. ಎಮ್ಮೆ ಕೂಗ್ತಾ ಇದ್ದು .. ತಿಪ್ಪಯ್ಯನ ಸಂತಿಗೆ ಗುಜ್ನಕ್ಕೆಗೆ ಹೋಗ್ ಬಾ - ಎಮ್ಮೆ ಹೊಡ್ಕಂಡು". ಎಂದರು. ಎಮ್ಮೆ ಕೂಗುವುದು ನೆಸಲೇರಿದಾಗ. ಇಡೀ ಚೌಕಗ್ರಾಮದಲ್ಲೇ ’ಗುಜ್ನಕೆ ಕೋಣ’ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕೋಣ. ಎಮ್ಮೆ ಕೂಗಿದಾಗ ಗುಜ್ನಕೆ ಗೆ (ಕೋಣನಲ್ಲಿ) ಹೋಗುವುದು ವಾಡಿಕೆ.
ಸರಿ, ನಾ ಹೊರಡಲನುವಾದೆ. ಅಜ್ಜಿ ಮಲಗಿದಲ್ಲಿಂದಲೇ "ತಮಾ ಕೋಣ ಸರೀ ಹತ್ತಿದ್ದ ನೋಡ್ತಾ ಇರು.... ಆ ಸುಬ್ರಾಯ ಹತ್ತಿಸ್ದಾಂಗ್ ಮಾಡ್ತ. ಗಬ್ಬ ನಿಲ್ತಿಲ್ಲೆ ಕಡೆಗೆ.. ನಾ ಬತ್ತಿದ್ದೆ.. ನಂಗೆ ಆರಾಮಿಲ್ಲೆ" ಎಂಬ ಸಲಹೆಯನ್ನೂ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಆಗಲೇ ತಿಪ್ಪಯ್ಯ ಎಮ್ಮೆಗೆ ದಾಬು ಹಾಕಿ ಹಿಡಿದು ಹೊರಡಲನುವಾಗಿದ್ದ. ನನಗೋ ಒಂಥರ ಖುಶಿ. ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಕೊಟ್ಟಿಂದ್ದರಿಂದ ಜಂಭ ಬೇರೆ. ಅಂಗಿಯ ತೋಳನ್ನು ಸಲ್ಪ ಮೇಲೇಯೇ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಏರಿಸಿ ಹೊರಟೆ. ಎಮ್ಮೆಗೆ ಕೋಣನ ಮಿಲಾಯಿಸಿ ತಿರುಗಿ ಬರುವಾಗ ಸುಮಾರು ೧ ಘ೦ಟೆ ಬಾರಿಸಿತ್ತು.
ಬರುವಾಗಲೇ ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಎರಡು ಬೈಕ್ ನಿಂತಿದ್ದವು. ಎರಡೂ ಡಾಕ್ಟರ್ ಮಾವಂದಿರು ಇವತ್ತೇ ಯಾಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಕುತೂಹಲವೂ ಆಯ್ತು. ಎಮ್ಮೆಗಿಂತ ಬೇಗ ಓಡಿ ಮನೆ ಸೇರಿದೆ. ಎರಡೂ ಮಾವಂದಿರೂ ಅಪ್ಪನ ಎದುರು ಜಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಕುಂತಿದ್ದರು. "ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾವಯ್ಯ" ಎಂದವನೇ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಎಮ್ಮೆಯ ಸುದ್ದಿ ಹೇಳೋಣವೆಂದು ಒಳ ಓಡಿದೆ. ಅಜ್ಜಿಯ ಪಕ್ಕ ದೊಡ್ಡತ್ತೆ ಕುಂತಿದ್ದಳು. ಬಾಯಿ ತೆರೆಯುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಅಜ್ಜಿ - "ತಮಾ ಕೋಣ ಸರೀ ಹತ್ತಿದ್ದಾ?? ಇವತ್ತು ಎಷ್ಟ್ ಎಮ್ಮೆ ಬಂದಿತ್ತಡಾ??" ಎಂದಳು. "ಸರೀ ಹತ್ತಿದ್ದೇ.. ನಮ್ಮನೆದೊಂದೇ ಎಮ್ಮೆಯಡಾ ಇವತ್ತು" ಎಂದೆ. ಮುಂದುವರಿಸಿ "ನಿಂಗೆಂತಾ ಆತು?" ಎಂದೆ.
"ತಮಾ ನನ್ ಕಾಲ ಮುಗತ್ತೋ... ದೇವ್ರು ತಗಂಡ್ ಹೋದ್ರೆ ಸಾಕು" ಎಂದಳು ಅಜ್ಜಿ.
ಯಾವಾಗಲೂ ಅಜ್ಜಿ
ಮಲಗಿದ್ದರೆ ಖುಶಿಯಾಗುವ ನನಗೆ ಆ ದಿನ ಯಾಕೋ ’ಪಾಪ’ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಅಜ್ಜಿ ಸತ್ತರೆ....
ತುಪ್ಪ ಬೆಣ್ಣೆಗೆ ಒದ್ದಾಡಬೇಕಿಲ್ಲ.... ಮನೆಯ ಎಲ್ಲರೂ ಜೊತೆಗೆ ನೆಂಟರೂ ಅವರ ಮಕ್ಕಳೂ
ಬರ್ತಾರೆ.... ಅವರೊಡನೆ ಆಟ ಆಡಬಹುದೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಒಮ್ಮೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತಾದರೂ
ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಯಾಕೋ ಅಜ್ಜಿಯ ಆ ಮುಖ ನೋಡಿ ಯಾಕೋ ಏನೋ ”ಪಾಪ’ ಅನ್ನಿಸಿತು.
ಅಜ್ಜಿಯ ಆ ಸುಕ್ಕು ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟು "ಅಜ್ಜಿ ನೀ ಹೋದ್ರೆ ನಂಗೆ ತುಪ್ಪ ಬೆಣ್ಣೆ ಕೊಡ್ವವು ಯಾರೇ?" ಎಂದಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ನೀರಾಡಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಂದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಕುಂತಿದ್ದ ಅತ್ತೆ ಸರ್ರನೆ ಎದ್ದು ಹೋದಳು.
ಅಜ್ಜಿಯ ಆ ಸುಕ್ಕು ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟು "ಅಜ್ಜಿ ನೀ ಹೋದ್ರೆ ನಂಗೆ ತುಪ್ಪ ಬೆಣ್ಣೆ ಕೊಡ್ವವು ಯಾರೇ?" ಎಂದಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ನೀರಾಡಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಂದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಕುಂತಿದ್ದ ಅತ್ತೆ ಸರ್ರನೆ ಎದ್ದು ಹೋದಳು.
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete