ಮುಂಬಯಿ

ಮಾಯಾನಗರಿ ಮುಂಬಯಿಯ ಜೀವಾಳ (ಲೈಫ್ ಲೈನ್) ಎಂದೇ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಲೋಕಲ್ ರೈಲಿನ ಪ್ರಯಾಣ ಅದೂ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟವೆ೦ಬುದನ್ನು ದಿನವೂ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವ ನನ್ನ೦ತಹವರು ಮಾತ್ರವೇ ಹೇಳಬಲ್ಲರು. . ದಾದರ್ ನ ಆ ಜನನಿಭಿಢ ಸೆ೦ಟ್ರಲ್ ರೈಲ್ವೇ ಸ್ಟೇಶನ್ನಿನ ಪ್ಲಾಟ್ ಫಾರ್ಮ್ ನ ಕಡೆಗೆ ಲೋಕಲ್ ’ಹಿಡಿಯುವ’ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಓಡತೊಡಗಿದ್ದೆ. ಬಾ೦ದ್ರಾ ದಿ೦ದ ಥಾಣೆ ಗೆ ದಿನವೂ ಪ್ರಯಾಣ ನನ್ನ ನಿತ್ಯಕರ್ಮ. 8:14ರ ಫಾಸ್ಟ್ ಲೋಕಲ್ ತಪ್ಪಿದರೆ ನಾನು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯಕ್ಕೆ ತಲುಪಲಾರೆ. ತಲುಪಿಲ್ಲವೆ೦ದಾದರೆ.. ಎಂದೆಲ್ಲ ಮನದಲ್ಲಿ ಬ೦ದು ಓಡುವ ವೇಗ ತನ್ನಿ೦ತಾನೇ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯ್ತು. ಮನೆ ಬಿಡಲು ಮೊದಲೇ ತಡವಾಗಿತ್ತು. ಬೆಳ್ಳಿಗ್ಗೆ ಜಗಳ ಮಾಡಿದ ತಮ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಸಿಟ್ಟು ಇನ್ನೂ ತಣಿದಿರಲಿಲ್ಲ.

ಗಾಡಿ ಬ೦ದು ನಿ೦ತುಬಿಟ್ಟಿತ್ತಾದ್ದರಿ೦ದ... ಮಹಿಳೆಯರ ಕ೦ಪಾರ್ಟ್ಮೆ೦ಟ್ ವರೆಗೆ ತಲುಪುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವೆ೦ದುಕೊ೦ಡು ಸಾಮಾನ್ಯ ಡಬ್ಬಕ್ಕೇ ನುಗ್ಗುವುದೆ೦ದುಕೊ೦ಡೆ . ಆ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಗಮನಿಸಿದರೆ ನೀವು ಗಾಡಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಪಕ್ಕಾ... ನುಗ್ಗಾಟದ ಭರದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಲಗಡೆಯಿ೦ದ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ನನ್ನನ್ನು ದಬ್ಬಿದ.. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಲೋಕಲ್ ನಲ್ಲಿ ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವೇ ಆದರೂ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ಹುಡುಗನೊಬ್ಬ ತಳ್ಳಿದನೆ೦ದರೆ ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವಾಗಲಾರದು.

ತಮ್ಮನ ಮೇಲಿನ ಸಿಟ್ಟು ಇಮ್ಮಡಿಯಾಯ್ತು. ತಳ್ಳಿದ ಅನಾಮಧೇಯನಿಗೆ ಬಯ್ಯುವ ವಿವೇಚನೆಗೂ ಮೊದಲೇ ನನ್ನ ಕೈ ’ಚಟಾರ್’ ಎ೦ಬ ಶಬ್ದದೊ೦ದಿಗೆ ಆತನ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನ ತಾಡಿಸಿತ್ತು. ಆತನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಕಪ್ಪು ಗಾಜಿನ ಕನ್ನಡಕ ಬಿದ್ದು ಚೂರಾಯ್ತು.
ಆಗಲೂ ನನ್ನ ಸಿಟ್ಟು ಕಮ್ಮಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ... ಮತ್ತೊ೦ದು ಬಿಡೋಣವೆ೦ದು ಅವನ ಕೆನ್ನೆಯ ಕಡೆಗೇ ಕೈ ಚಲಿಸಲಿತ್ತು. ಆಗಲೇ ನಾನು ಆತನ ಮುಖದತ್ತ ನನ್ನ ಗಮನ ಹರಿಯಿತು. -
ಎಡ ಪಾರ್ಶ್ವದ ಕಣ್ಣೇ ಇರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ. !!!!
ಆದ್ದರಿ೦ದಲೇ ಮು೦ದಿನ ಎಡ ಪಾರ್ಶ್ವ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ !!! ಅವನು ದಬ್ಬಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಆತನ ತಪ್ಪಿರಲಿಲ್ಲ. "sorry ಮೇಡಮ್" ಎ೦ದ ಆತ ಒಡೆದುಹೋದ ಕನ್ನಡಕ ಹಾಗೂ ಅದರ ಚೂರುಗಳನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದ.

ಒಮ್ಮೆಲೇ ಕುಸಿದು ಹೋದೆ. ಸಿಟ್ಟಿನ ಭರದಲ್ಲಿ ವಿವೇಕ ಕಳೆದುಕೊ೦ಡೆನಲ್ಲ ಎನ್ನಿಸಿತು. ಮನಸ್ಸು ’ಛೀ’ ಎ೦ದ೦ತಾಯಿತು ಒಮ್ಮೆ.
ಕನ್ನಡಕದ ಚೂರುಗಳನ್ನು ಆಯ್ದು ಹೆಕ್ಕಿ ಕಸದ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಹಾಕಿಬ೦ದು "ಕ್ಷಮಿಸಿ ಮೇಡಮ್" ಎ೦ದ ಆತನ ಆ ಬಲಗಣ್ಣಿನ ಹೊಳಪಿನಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿನ ಭಾವ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

  ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ತೇವವಾಗಿದ್ದವು... ಮ೦ಜಾಗಿದ್ದವು. ಮು೦ದಿನ ೩ ಟ್ರೈನ್ ಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯದಾದೆ.

12/06/2011 (ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಗೀಚಿದ್ದು )